โรคแพนิค (Panic) คือ ภาวะตื่นตระหนก วิตกกังวล หรือความกลัวที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันเหมือนโดนจู่โจมทั้งที่ไม่ได้เผชิญกับเหตุการณ์หรือสถานการณ์ที่อันตรายใด ๆ อาการแพนิค จะเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วภายใน 3-10 นาที เกิดขึ้นเป็นพัก ๆ อาจนานถึงหนึ่งชั่วโมง อาการแพนิคมักเกิดขึ้นร่วมกันอาการต่าง ๆ ที่พบได้ดังนี้
อาการแพนิคเป็นอย่างไร? อาการแพนิคไหนพบบ่อย
- ใจเต้นเร็ว สั่นเหมือนตีกลอง
- เจ็บบริเวณหน้าอก
- หายใจติดขัด หายใจไม่อิ่ม
- รู้สึกมึนงง โคลงคลง เป็นลม
- รู้สึกชา หรือซ่า ตามปลายมือ ปลายเท้า
- ตัวร้อนวูบวาบ หรือตัวสั่น
- เหงื่อแตก
- อ่อนเพลีย
- คลื่นไส้หรือปั่นป่วนในท้อง
- ความรู้สึกเหมือนตกอยู่ในความฝัน มีการรับรู้บิดเบือนไป
- ความกลัวอย่างท่วมท้น ร่วมกับความรู้สึกสังหรณ์ว่ามีบางอย่างที่น่ากลัวเกิดขึ้นกับตัวเองและเป็นสิ่งที่ควบคุมไม่ได้ กลัวว่าจะตาย กลัวว่าจะควบคุมตนเองไม่ได้ เหมือนจะเป็นบ้า หรือแสดงอาการบางอย่างที่น่าอายออกไป เหล่านี้ล้วนเป็นอาการจากโรคแพนิคได้ทั้งสิ้น
วิธีรักษาโรคแพนิค อาการแพนิครักษาอย่างไรได้บ้าง?
ในปัจจุบันมีวิธีรักษาโรคแพนิคที่มีประสิทธิภาพ คือ การรักษาโรคแพนิคด้วยยาร่วมกับการดูแลด้านจิตใจไปพร้อมกัน ผู้ป่วยโรคแพนิคจะมีอาการดีขึ้นมากจนหายขาดได้ 7 หรือ 9 รายใน 10 ราย โดยอาการแพนิคจะดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดภายหลังเริ่มได้รับการรักษาแล้ว 6-8 สัปดาห์ เมื่ออาการดีขึ้นแล้วแพทย์ยังคงให้การรักษาต่อเนื่องอีกอย่างน้อย 6 เดือน เพื่อป้องกันการกำเริบของอาการแพนิค การหยุดยาควรปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์ ไม่ควรหยุดยาทันที เพราะจะเกิดอาการโรคแพนิคเมื่อหยุดยาได้
โรคแพนิครักษาหายไหม? เมื่อมีอาการแพนิค ผู้ป่วยควรรับมืออย่างไรให้ถูกต้อง
- โรคแพนิครักษาหายได้ ไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต เหมือนที่ผู้ป่วยมักกลัว
- ผู้ที่สงสัยว่าตัวเองเป็นโรคแพนิคควรไปพบแพทย์เพื่อการตรวจวินิจฉัยและรักษาอย่างตรงจุด
- ไม่ควรบรรเทาอาการแพนิคด้วยการเสพสุรา หรือใช้ยานอนหลับ เพราะอาการแพนิคจะรุนแรงขึ้นเมื่อหยุดเสพ
- ลดหรืองด กาแฟ ชา เครื่องดื่มชูกำลังหรือเครื่องดื่มที่มีคาเฟอีน ประเภทโคล่าทุกชนิด
- ออกกำลังกายตามสมควร ตามความสามารถ
- เมื่ออาการแพนิคต่าง ๆ เริ่มทุเลาลงแล้ว ควรออกไปเผชิญกับสถานการณ์ที่เคยหวาดกลัวและลองทำกิจกรรมที่เคยหลีกเลี่ยงโดยเริ่มทีละน้อยแต่สม่ำเสมอ
- ฝึกเทคนิกการผ่อนคลาย เพื่อลดระดับของความตึงเครียด
