ภูมิแพ้ไรฝุ่น...ชนะได้ ด้วยวัคซีนชนิดอมใต้ลิ้น

วัคซีนภูมิแพ้ไรฝุ่นชนิดอมใต้ลิ้น (SLIT) เป็นการรักษาด้วยภูมิคุ้มกันบำบัด (Immunotherapy) โดยนำสารก่อภูมิแพ้ที่ผู้ป่วยแพ้มากระตุ้นให้ร่างกายสร้างภูมิต้านทานต่อสิ่งที่แพ้ ช่วยให้อาการภูมิแพ้ลดลง หรือหายไปได้

วัคซีนภูมิแพ้ไรฝุ่นชนิดอมใต้ลิ้น เหมาะกับผู้ป่วยกลุ่มใดบ้าง?

ผู้ที่เป็นโรคโพรงจมูกอักเสบภูมิแพ้
ผู้ที่เป็นโรคโพรงจมูกอักเสบภูมิแพ้ร่วมกับโรคหืด ที่รักษาด้วยยาแล้วไม่ได้ผล
ผู้ที่ใช้ยาแล้วมีผลข้างเคียงของยามาก
ผู้ป่วยแพ้สารก่อภูมิแพ้ชนิดที่ไม่สามารถจะหลีกเลี่ยงได้

ข้อดีของวัคซีนชนิดอมใต้ลิ้น (SLIT)

รักษาตรงจุด แก้ที่กลไกของโรคภูมิแพ้ทางเดินหายใจโดยตรง
ผู้ที่มีอาการของโรคหืดร่วมกับโรคโพรงจมูกอักเสบภูมิแพ้ การใช้วัคซีนชนิดอมใต้ลิ้น (SLIT) มีหลักฐานว่าช่วยให้อาการของโรคหืดทุเลาลง ลดอาการกำเริบ และลดการใช้ยาพ่นได้
สามารถบริหารการใช้ยาเองที่บ้านได้ ไม่ต้องมาโรงพยาบาลทุกสัปดาห์
มีโอกาสเกิดผลข้างเคียงน้อยกว่าวัคซีนภูมิแพ้แบบฉีด

ข้อควรรู้ก่อนเริ่มใช้วัคซีนชนิดอมใต้ลิ้น

กรณีใช้ยาครั้งแรก ต้องใช้ต่อหน้าแพทย์หรือพยาบาล และสังเกตอาการต่ออย่างน้อย 30 นาที หลังจากใช้ยา

ผลข้างเคียงที่อาจเกิดขึ้น หลังใช้วัคซีนชนิดอมใต้ลิ้น

รู้สึกคันภายในช่องคอ ปาก ลิ้น หรือหู
มีอาการบวม อักเสบ แสบร้อน บวมแดง บริเวณริมฝีปาก ลิ้น ช่วงคอ แผลในช่องปาก เจ็บภายในช่องปาก
รู้สึกเหมือนมีเข็มทิ่ม หรือรู้สึกชา ภายในช่องปากหรือลิ้น
เสียงแหบ ปากแห้ง กลืนลำบาก การรับรสเปลี่ยนไป
ต่อมทอลซิล ต่อมน้ำลาย ขยายใหญ่ขึ้น หรือหลั่งน้ำลายมากขึ้น
ตาอักเสบ คันตา
รู้สึกไม่สบายช่องหู จมูก คัดจมูก น้ำมูกไหล จาม หอบหืด ติดเชื้อในระบบทางเดินหายใจ
รู้สึกปวดหรือรู้สึกไม่สบายกระเพาะอาหาร ระคายเคืองหลอดอาหารรู้สึกอาหารไม่ย่อย แสบร้อนกลางอก
เวียนศีรษะ คลื่นไส้ อาเจียน ท้องเสีย

หลังใช้วัคซีนชนิดอมใต้ลิ้น ถ้ามีอาการดังกล่าว ให้รอดูอาการ สามารถใช้ยาแก้แพ้ (ยาต้านฮีสตามีน) ได้ แต่ถ้าหากมีอาการรุนแรง ควรรีบพบแพทย์

วัคซีนชนิดอมใต้ลิ้น ต้องใช้ยานี้นานแค่ไหน?

การบำบัดทางอิมมูนต่อสารก่อภูมิแพ้ เพื่อเปลี่ยนแปลงการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันต่อสารก่อภูมิแพ้ ต้องใช้เวลารักษาอย่างน้อยประมาณ 3 ปี โดยการรักษานี้ต้องใช้ระยะเวลาประมาณ 8 ถึง 14 สัปดาห์จึงจะเริ่มเห็นผล (ในรายที่ได้รับยาแล้วไม่ได้ผลดี โดยได้อมใต้ลิ้นต่อเนื่องกันมาเกินระยะ 1 ปีแล้ว และได้ตรวจสอบแก้ไขสาเหตุต่างๆ จนแน่ใจแล้วว่าไม่มีข้อผิดพลาด แสดงว่าการรักษาโดยวิธีนี้ไม่ได้ผลสำหรับผู้ป่วยรายนั้นและควรจะหยุดยาได้)